Tydzień temu pojawił się pierwszy wpis dotyczący miodku, wzbudził Wasze zainteresowanie - dlatego lecimy dalej :) Zapraszam serdecznie!
Miód pszczeli jest znaną od najdawniejszych czasów, naturalną substancją odżywczą, regenerującą i leczniczą. Spożywanie go nawet w sporych ilościach nie szkodzi, gdyż biologicznie aktywny miód zawiera substancje stymulujące metabolizm organizmu.
Właściwości miodu zależą głównie od tego, z jakich roślin pszczoły zbierały nektar, spadź i pyłek kwiatowy.
I tak wyróżniamy:
Miód wielokwiatowy, zwany potocznie miodem tysiąca kwiatów, pszczoły wytwarzają z nektarów zebranych z wielu roślin miododajnych kwitnących na polach, w sadach, lasach i na łąkach w tym samym czasie. Miód z kwiatów wiosennych ma jasny kolor, przyjemny zapach i łagodny smak. Miód z nektaru kwiatów letnich jest znacznie ciemniejszy i ma bardziej zdecydowany smak oraz zapach. Dzięki łatwo przyswajalnym cukrom prostym wspomaga mięsień sercowy. Pomocny przy chorobach wątroby i pęcherzyka żółciowego. Osobom uczulonym na pyłki pomaga znosić i uodparniać się na alergie. Ze względu na łagodny smak, miód wielokwiatowy poleca się podawać dzieciom przy leczeniu grypy, przeziębień, chorób dolnych dróg oddechowych, a także zapobiegawczo.
Miód rzepakowy jest w stanie płynnym prawie bezbarwny lub ma barwę lekko słomkową i słaby zapach kwiatów rzepaku. Bardzo szybko krystalizuje, drobne kryształki mają smalcowatą konsystencję oraz białą lub kremową barwę. Dobrze rozpuszcza się w wodzie. Pomocny w leczeniu wątroby, trzustki, nerek, układu pokarmowego, wrzodów żołądka i dwunastnicy. Polecany jest przy leczeniu schorzeń układu krążenia, niewydolności mięśnia sercowego, dusznicy sercowej i miażdżycy. Obniża ciśnienie tętnicze krwi i wyrównuje niedobory potasu w organizmie. Skuteczny także przy przeziębieniach i stanach zapalnych dróg oddechowych. Przyspiesza gojenie ran. W przypadku oparzeń zapobiega tworzeniu się pęcherzy.
Miód spadziowy wytwarzają pszczoły z zebranej z drzew i roślin rolniczych wydzieliny produkowanej przez mszyce i czerwce. W sprzedaży spotykamy najczęściej miody ze spadzi iglastej i ze spadzi liściastej. Różnią się barwą, konsystencją, smakiem, aromatem i szybkością krystalizacji. Są to miody gęstsze od nektarowych i zawierają więcej związków mineralnych, szczególnie potasu, fosforu, chloru, siarki, wapnia, magnezu i żelaza. Charakteryzuje je wysoka aktywność antybiotyczna i bakteriobójcza. Działają antyseptycznie, przeciwzapalnie i wykrztuśnie, wspomagają system odpornościowy człowieka. Polecane są w schorzeniach dróg oddechowych, przewodu pokarmowego, serca, układu krążenia, układu nerwowego, przy zaburzeniach trawienia. Zalecane są osobom pracującym dużo przy komputerze.
Miód lipowy w stanie płynnym ma kolor jasnożółty, czasem bursztynowy z zielonkawym odcieniem. Zapachem przypomina kwiaty lipy. W smaku jest pikantny, czasem z lekką goryczką. Działa antyseptycznie, przeciwskurczowo, napotnie, przeciwgorączkowo, wykrztuśnie, lekko nasennie i uspokajająco, obniża gorączkę. Pomaga w leczeniu grypy, przeziębienia, kaszlu, ostrych i przewlekłych chorobach przeziębieniowych, anginach, zapaleniach zatok obocznych nosa, dróg oddechowych. Zalecany jest przy chorobach dróg moczowych i nerwicach. Odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną.
Miód akacjowy w stanie płynnym jest jasny. Odznacza się niską aktywnością antybiotyczną. Pomocny w leczeniu wrzodów żołądka, dwunastnicy, zapalenia błony śluzowej oraz stanów kurczowych jelita cienkiego i grubego. Zalecany przy leczeniu nadkwasoty żołądka, zaburzeń przewodu pokarmowego i układu trawiennego. W chorobie wrzodowej przyspiesza regenerację tkanki, odnowę błony śluzowej, usuwanie nadżerek i owrzodzeń. Łagodnie wycisza niepokój wewnętrzny, ułatwia zasypianie, wzmacnia znużony, wyczerpany organizm. Zaleca się wypicie na 2 godziny przed snem szklanki naparu z melisy z łyżką miodu akacjowego. Ze względu na dużą zawartość fruktozy może być stosowany przy niektórych rodzajach cukrzycy.
Miód mniszkowy (z kwiatu mniszka lekarskiego, popularnego mleczu kwitnącego na przełomie kwietnia i maja) ma jasnożółty kolor, krystalizuje szybko, nierównomiernie. Ma wysoką aktywność biologiczną (czy biotyczną). Polecany jest przy chorobach żołądka, zaburzeniach trawienia, chorobach jelit, skurczach żołądka i jelit oraz chorobach wątroby i dróg żółciowych, a także przy niedokrwistości ischorzeniach reumatycznych. Pomocny w stanach wyczerpania psychicznego i fizycznego.
Miód wrzosowy należy do najlepszych miodów nektarowych. Ma barwę brunatno-czerwoną. Krystalizuje dość szybko, przybierając galaretowatą konsystencję w kolorze pomarańczowym lub ciemnobrunatnym. Nie jest zbyt słodki, ma przyjemny zapach wrzosu. Zalecany jest przy chorobach dróg moczowych, prostaty, kamicy nerkowej oraz przy zapaleniu jelit i biegunkach. Zwiększa odporność organizmu ichroni przed rozwojem zakażeń.
Miód gryczany jest najczęściej ciemno-herbaciany lub brunatny. Ma charakterystyczny zapach i ostry smak. Dzięki dużej zawartości rutyny, substancji oczyszczającej naczynia, polecany jest przy miażdżycy, chorobie wieńcowej i nadciśnieniu tętniczym. Sprzyja odbudowę komórek kostnych, wzmacnia układ odpornościowy. Przyspiesza gojenie ran i zrastanie kości. Stosowany jest w leczeniu i prewencji schorzeń układu krążenia powodowanych przede wszystkim występowaniem miażdżycy. Polecany również przy zapaleniach nerek i opłucnej, stanach osłabienia pamięci, leczeniu jaskry, osłabionego wzroku i słuchu.
Miód faceliowy jest jasnożółty, ma przyjemny, delikatny, lekko kwaśny smak. Po krystalizacji staje się jasnokremowy, prawie biały. Zalecany jest przy przeziębieniach i nieżycie żołądka.
Miód malinowy w stanie płynnym jest jasnożółty, a po skrystalizowaniu ma barwę żółtobiałą. Smak ma przyjemny i słodki, a zapachem przypomina owoce maliny. Działa napotnie, rozgrzewająco, antyseptycznie i przeciwgorączkowo. Stosuje się go w przeziębieniach, schorzeniach górnych dróg oddechowych, nieżycie żołądka, jelit, niedokrwistości oraz prewencyjnie przy miażdżycy. Wzmacnia układ odpornościowy i wspomaga pracę serca. Ze względu na doskonały smak i łagodność działania polecany jest szczególnie dzieciom.
Miód nostrzykowy o lekkim zapachu waniliowym ma jasny kolor, a po skrystalizowaniu staje się jeszcze jaśniejszy lub żółty. Zawiera kumarynę, która obniża ciśnienie tętnicze krwi. Miód działa uspokajająco i nasennie. Zalecany przy nerwicy serca oraz przy innych schorzeniach serca i naczyń krwionośnych. Zapobiega degeneracjom mięśnia sercowego na tle miażdżycy oraz zakrzepowemu zapaleniu żył. Ma wpływ na zmniejszenie krzepliwości krwi, obniża ciśnienia krwi oraz wykazuje działanie przeciwkrzepliwe. Zaleca się go jako środek przeciwskurczowy w chorobie wieńcowej serca i zakrzepicy naczyń wieńcowych. Można polecić także przy bezsenności, migrenie, nerwobólach i zespole klimakterycznym.
Miód nawłociowy pojawił się sprzedaży nie tak dawno. Ma charakterystyczny kwaśnosłodki smak, po skrystalizowaniu mętnieje i przybiera jaśniejszą barwę. Odznacza się wysoką aktywnością antybiotyczną. Polecany jest przy dolegliwościach i schorzeniach dróg moczowych, pęcherza, prostaty, kamicy nerkowej i zapaleniu jelit. Pomocny przy leczeniu grypy, kataru, przeziębień i biegunek. Jest lubiany przez dzieci.
Miód koniczynowy wytwarzają pszczoły z nektaru koniczyny białej i czerwonej. Jest aromatyczny, łagodny i ma kwaskowaty smak. W stanie płynnym ma słomkowo-żołtą lub łososiową barwę. Krystalizuje powoli, przyjmując gęstą, drobnoziarnistą konsystencję. Działa wykrztuśnie, napotnie, przeciwzapalnie i moczopędnie. Jest skuteczny przy zatrzymaniu moczu, w leczeniu biegunek, niedomagań przewodu pokarmowego, zapalenia oskrzeli i wyczerpania nerwowego. Dzięki dużej zawartości fruktozy polecany jest przy cukrzycy.
Miód leśny ma intensywny kolor i subtelny aromat charakterystyczny dla lasów. Zwykle jest to mieszanka zapachów lipy, dzikiej róży, głogu, maliny, kruszyny dziurawca, rumianku, borówki i wielu innych ziół. Różnorodność nektarów, z których pszczoły wytworzyły miód leśny, wzbogaca jego jakość. Miód leśny pomaga w przeziębieniach i schorzeniach na tle alergicznym, wzmacnia system nerwowy i poprawia samopoczucie.
Który miód jest najlepszy ?
Odpowiedź jest prosta. Ten miód jest najlepszy, który swym składem chemicznym i właściwościami będzie odpowiadał potrzebom danego organizmu. A więc inny organizm - inny miód.
W kolejnej części "JEDZ MIÓD" o tym jak spożywać miód by nie tracił swych właściwości :)
Artykuł już w następną środę - zapraszam!
Nie wyrażam zgody na kopiowanie i przetwarzanie moich zdjęć oraz umieszczanie ich na innych stronach bez mojej wiedzy i przyzwolenia.
Zapraszam wszystkich do czytania, każdy znajdzie tu coś dla siebie. Herrbata pisze na wiele tematów, a jej "PORADY HERRBATY" to blog o włosach, zdrowiu i urodzie! Znajdziesz tu wpisy o tym jak dbać o włosy, zdrowo się odżywiać i pielęgnować piękno :) Zapraszam!
Obserwatorzy
Subskrybuj:
Komentarze do posta (Atom)
świetny wpis,uwielbiam miód.Pozdrawiam :)
OdpowiedzUsuńMój ulubiony jest miód gryczany;)
OdpowiedzUsuńJa lubię lipowy :)
OdpowiedzUsuńPominęliście najzdrowszy miód manuka. Jest drogi, ale bije wszystkie inne miody na głowę.
OdpowiedzUsuńZgadzam się!
UsuńDziwne, że nie jest wymieniony w artykule ;/
Miód faktycznie jest świetny i sprawdza się w wielu przypadkach;)
OdpowiedzUsuńŚwietny post, uwielbiam miód :)
OdpowiedzUsuńJeszcze dojdą inne miody odmianowe. Ostatnio natrafiłam na roztoczański produkt regionalny - miód FASOLOWY, jeszcze rzadki jest miód gorczycowy, chabrowy i ogórecznikowy (o tym czytałam, jednak się jeszcze nie spotkałam). Spoza Polski znane są jeszcze miody hiszpańskie np. z kwiatów pomarańczy i z Nowej Zelandii miód manuka.
OdpowiedzUsuńTeraz mam lipowy, ale jak skończę to jadę po spadziowy do pszczelarza . Gryczany też lubiłam , jak widać jest akurat pod moje schorzenia.
OdpowiedzUsuńMałe sprostowanie jestem członkiem Śląskiego Związku Pszczelarskiego i niektóre informacje troszkę się różnią od tego co mówiłem. pozdrawiam Zbyszek
OdpowiedzUsuńZbyszku, a co się nie zgadza? Bazowałam tylko na materiałach od Ciebie :) A tak, z tym Związkiem mała gafa - już poprawiłam
UsuńUwielbiam miód, chyba nie mam swojego ulubionego, każdy mi smakuje :)
OdpowiedzUsuńUwielbiam miód. Właściwie to każdy znajdzie coś dla siebie. Apiterapia pomaga zwalczyć wiele schorzeń :)
OdpowiedzUsuńRany, kto pisał ten artykuł? Bo chyba nikt, kto zna się na miodach ;) Miód mniszkowy, faceliowy, nawłociowy.... Hehehehe a kto, że niby zmusi pszczoły, do takich ograniczeń? Miód leśny to "to mieszanka zapachów lipy, dzikiej róży, głogu, maliny, kruszyny dziurawca, rumianku, borówki i wielu innych ziół." A skąd niby w lesie głóg, lipa, rumianek? Ale fakt- faktem leśny miód jest najlepszy, ale zbierany po wrzosie.
OdpowiedzUsuńInformacje pochodzą od pszczearza ze Śląskiego Związku Pszczelarzy, który udostępnił mi materiały ze strony Polskiego Związku Pszczelarskiego (http://zwiazek-pszczelarski.pl/rodzaje-miodow/). Sorka, ale myślę, że oni się znają ;)
UsuńHehehe. Też jestem pszczelarzem- dlatego zabrałem "głos" Nie ma fizycznej możliwości - zwłaszcza w naszych warunkach wyodrębnić tylu gatunków miodu- to czysty marketing- a tekst o miodzie leśnym jest po prostu z kosmosu.
UsuńUwielbiam miód, choć rządzi u mnie wielokwiat, akacja i rzepak. Za to prościutko od pana pszczelarza. Resztę z opisanych (prócz spadziowego) nie miałam okazji próbować.
OdpowiedzUsuńja miód stosuję jedynie do maseczek ;p
OdpowiedzUsuńJest jeszcze miód tymiankowy. Ponoć najlepszy z Grecji, czy to prawda? :)
OdpowiedzUsuńTymianek pochodzi z rejonów Morza Śródziemnego, więc w Grecji występuje pospolicie - ten z Grecji powinien być lepszy niż hiszpański. Polskie miody z dużą zawartością olejków eterycznych (np. wrzosowy) miałyby podobne działanie co do tymiankowego.
UsuńOstatnio Sądeckii Bartnik wypuścił serię miody świata i mają dostępny miód tymiankowy z Katalonii (http://sklep.bartnik.pl/miody-swiata-nowosc/724-miod-tymiankowy-030-kg.html)